مناجات العارفین (خداشناسان)-۱
دوشنبه 1 خرداد 1402
بازدید: 466
بنام حضرت دوست
مناجات العارفین (خداشناسان)-۱
إِلٰهِى قَصُرَتِ الْأَلْسُنُ عَنْ بُلُوغِ ثَنائِكَ كَما يَلِيقُ بِجَلالِكَ، وَعَجَزَتِ الْعُقُولُ عَنْ إِدْراكِ كُنْهِ جَمالِكَ، وَانْحَسَرَتِ الْأَبْصارُ دُونَ النَّظَرِ إِلىٰ سُبُحاتِ وَجْهِكَ، وَلَمْ تَجْعَلْ لِلْخَلْقِ طَرِيقاً إِلَىٰ مَعْرِفَتِكَ، إِلّا بِالْعَجْزِ عَنْ مَعْرِفَتِكَ .
معبودم، زبانها از ادای ثنایت آنچنانکه شایسته عظمت توست کوتاه است و خردها از درک ژرفای جمالت ناتوان است و دیدهها از تماشای بزرگیهای ذاتت درمانده است، برای انسانها راهی بهسوی شناساییات جز ناتوانی از شناختت قرار ندادی
امام زین العابدین (ع)
شرح :
امام سجاد (ع) که امام العارفین نیز لقب گرفته است ، شرط و علامت شناخت خدای تعالی را اظهار عجز به درگاه او می داند. انسان چگونه اظهار عجز نکند در حالی که در بیکران آفرینش ذره ای ناچیز است که از درک کمترین مقدار از این بیکرانه درمانده است.
حال آنکه این آفرینش لایتناهی و پیچیده در هزاران رمز و راز و قوانین ناشناخته با یک فرمان خدا ایجاد شده و در مقام تهدید نیز خداوند فرموده است که در صورت تمرد مخلوق ، در یک لحظه همه ی خلقت را محو و آفرینشی نو با قوانین جدید به وجود خواهد آورد که هیچ شباهتی به آفرینش قبل نخواهد داشت و این عمل را به هر تعداد دفعه که بخواهد تکرار می کند.
ضمنا این اظهار عجز بنده در شناخت خدای عزوجل باعث عدم توقف عارف در مسیر الی الله شده و حرکت او را به سوی بی نهایت تداوم می بخشد. زیرا احساس رضایت از میزان معرفت حاصله ، بیانگر اشباع ذهن و تکمیل شدن ظرفیت وجودی خواهد بود که همان توقف در حرکت به سوی خدای متعال است.
موفق باشید. پورهادی