بنام حضرت دوست

مناجات الخائفین (خداترسان)-۵

إِلهِی نَفْسٌ أَعْزَزْتَها بِتَوْحِیدِک کیفَ تُذِلُّها بِمَهانَةِ هِجْرانِک؟ وَ ضَمِیرٌ انْعَقَدَ عَلی مَوَدَّتِک کیفَ تُحْرِقُهُ بِحَرارَةِ نِیرانِک؟ إِلهِی أَجِرْنِی مِنْ أَلِیمِ غَضَبِک، وَ عَظِیمِ سَخَطِک، یا حَنَّانُ یا مَنَّانُ، یا رَحِیمُ یا رَحْمانُ، یا جَبَّارُ یا قَهَّارُ، یا غَفَّارُ یا سَتَّارُ، نَجِّنِی بِرَحْمَتِک مِنْ عَذابِ النَّارِ، وَ فَضِیحَةِ الْعارِ، إِذَا امْتازَ الْأَخْیارُ مِنَ الْأَشْرارِ، وَ حَالَتِ الْأَحْوالُ وَ هَالَتِ الْأَهْوالُ، و قَرُبَ الْمُحْسِنُونَ وَبَعُدَ الْمُسِیئُونَ، «وَ وُفِّیتْ کلُّ نَفْسٍ ما کسَبَتْ وَهُمْ لَایظْلَمُونَ».
معبودم، جانی را که به توحیدت عزّت بخشیدی، چگونه به خواری هجرانت خوار می کنی و باطنی که بر دوستی ات پیمان بسته، چگونه به سوز آتشت می سوزانی؟ معبودم، از دردناکی خشمت و بزرگی ناخشنودی ات پناهم ده، ای پرمهر، ای بسیار احسان کننده، ای مهربان، ای بخشاینده، ای توانا، ای چیره، ای آمرزنده، ای پرده پوش، به مهرت مرا از شکنجه آتش و رسوایی ننگ، رهایی بخش، آنگاه که نیکان از بدان جدا شوند و حالت ها دگرگون گردد و هراسنده ها بهراسند و نیکوکاران به خوشبختی نزدیک شوند و بدکاران از آن دور گردند و به هرکس آنچه را که انجام داده به طور کامل خواهند داد و مورد ستم قرار نمی گیرند.

امام زین العابدین (ع)

شرح :

فراز آخر مناجات خائفین را می توان به سه بخش تقسیم نمود :
الف- وصف حال مومنانی که با درک بندگی و اتصال به توحید به صورت اشاره ضمنی رها شده از آتش معرفی شده ونزد پروردگار خویش به جایگاه عزت قرب نائل آمده اند.
ب- معرفی چند صفت از صفات خداوند همچون  مهربانی، احسان، پرده پوشی، توانا بودن که برای درخواست مغفرت و طلب آمرزش در مناجات بیان می شود و امید بخش بندگان در رجوع به درگاه الهی می باشند.
ج- یاد آوری موعد قیامت که وعده تخلف ناپذیر خداوند برای رسیدگی به اعمال بوده و برای تکمیل نمودن نظام خلقت بر اساس حکمت الهی حتمی می باشد.
بدیهی است که یاد آوری قیامت در راز و نیازها  و امورات روزمره برای جلوگیری از آلودگی به انواع عوارض سوء دنیوی امری ضروریست.

موفق باشید. پورهادی