بنام حضرت دوست

مناجات الخائفین (خداترسان)-۳

إِلهِی هَلْ تُسَوِّدُ وُجُوهاً خَرَّتْ ساجِدَةً لِعَظَمَتِک أَوْ تُخْرِسُ أَلْسِنَةً نَطَقَتْ بِالثَّناءِ عَلی مَجْدِک وَ جَلالَتِک؟ أَوْ تَطْبَعُ عَلی قُلُوبٍ انْطَوَتْ عَلی مَحَبَّتِک أَوْ تُصِمُّ أَسْماعاً تَلَذَّذَتْ بِسَماعِ ذِکرِک فِی إِرادَتِک

معبودم آیا چهره هایی که در برابر عظمتت سجده کنان به خاک افتاده سیاه می کنی؟ یا زبان هایی را که برای بزرگی و شکوهت به ستایش گویا شده ناگویا می نمایی؟ یا بر دل هایی که به محبتت پیچیده شده مُهر می زنی؟ یا گوش هایی را که از شنیدن ذکرت در راه رضایت لذّت برده ناشنوا می کنی؟

امام زین العابدین (ع)

شرح :

امام سجاد  مواردی از حالات محرومیت را که نتیجه ی تمرد بنده از فرمان خدا بوده را مطرح نموده ، سپس با اقرار به عبودیت همراه با بیان صفات پروردگار  و به صورت کنایه  موارد یاد شده را  برای طالبین هدایت و رحمت ، نقض می فرماید.

سپس اینگونه و به طور ضمنی به بندگان خائف می فهماند که نه چنین است بلکه این موارد از محرمیت ها  برای اینچنین بنده ی متواضعی لحاظ نشده است.

موفق باشید. پورهادی