بنام حضرت دوست

مناجات الراغبین (مشتاقان )-۴

إِلٰهِى اسْتَشْفَعْتُ بِكَ إِلَيْكَ، وَاسْتَجَرْتُ بِكَ مِنْكَ، أَتَيْتُكَ طامِعاً فِى إِحْسانِكَ، راغِباً فِى امْتِنانِكَ، مُسْتَسْقِياً وَابِلَ طَوْلِكَ، مُسْتَمْطِراً غَمامَ فَضْلِكَ، طالِباً مَرْضاتَكَ، قاصِداً جَنابَكَ، وَارِداً شَرِيعَةَ رِفْدِكَ، مُلْتَمِساً سَنِىَّ الْخَيْراتِ مِنْ عِنْدِكَ، وَافِداً إِلىٰ حَضْرَةِ جَمالِكَ، مُرِيداً وَجْهَكَ، طارِقاً بابَكَ، مُسْتَكِيناً لِعَظَمَتِكَ وَجَلالِكَ، فَافْعَلْ بِى ما أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ، وَلَا تَفْعَلْ بِى ما أَنَا أَهْلُهُ مِنَ الْعَذابِ وَالنِّقْمَةِ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
معبودم! از تو به وسیلۀ تو درخواست یاری دارم و از تو به تو پناهنده می‌شوم، با امید بسیار به احسانت به‌سوی تو آمدم، به مهربانی و محبّتت دل‌بسته‌ام به فراوانی کرمت تشنه‌ام، ابر احسانت را خواهانم، خشنودی‌ات را خواستارم، آهنگ آستانت را دارم، به جویبار عطایت وارد شدم، برترین خیرات را از پیشگاهت خواهشمندم، به‌جانب حضرت جمالت روانم، ذاتت را اراده دارم، کوبنده دَرِ رحمتت هستم، درمانده‌ام در برابر شکوه و جلالت، با من از آمرزش و رحمت آن‌گونه کن که شایسته آنی و نه آن‌گونه که سزاوار عذاب و انتقامم، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان.

امام زین العابدین (ع)

شرح :

هر چه مومن از مواهب الهیه ادراکات بیشتری کسب می نماید به طی مراحل بالاتر و مدارج عالیه از معارف شوق بیشتری نشان می دهد.
لذا از عوامل پرورش روح انسان که الطاف الهیه باشند کمک گرفته و آن دسته از صفات پروردگار که برطرف کننده ی موانع هستند را به یاری می طلبد.

در این فراز از مناجات  امام سجاد در بیان این عوامل اشاراتی فرموده اند که به طور مختصر تقدیم حضور می گردد :
۱-احسان: این صفت در مواردی عنوان می شود که دعا کننده ، علاوه بر بخشش گناه و دفع عقوبت انتظار جبران شدن از دست رفته ها و دریافت عطای پروردگار را دارد.
۲- رحمت : پروردگار عالم بر اساس حکمت خود برای تربیت و پرورش هر موجودی قوانین و مراحل خاصی را معین فرموده که بایستی در مراحل مقدر شده طی شود.
ولیکن از آنجا که انسان دارای خطا بوده و بعضا در پذیرش مقدرات دچار نقصان می گردد برای محفوظ ماندن از عقوبت قصورات خویش ، به دامن رحمت الهی درآویخته تا خداوند به او رحم نموده و طی مراحل را بر او آسان و پاداش مربوطه را دریافت نماید.
۳- امتنان ومهربانی خداوند: خالق عالم برای همه ی موجودات خلق شده ، امکانات لازمه رشد و بقای ایشان را تسهیل فرموده ولیکن در طی مراحل و موانع طبیعی دچار نقصان شده و عمرشان به پایان می رسد اما در مورد مومن  صفت مهربانی را اعمال نموده تا به کمک قوای معنوی و به طور خاص ، وجود او را از نقصان و تلف شدن حفظ فرموده به سرمنزل سعادت برساند.

موفق باشید. پورهادی