بنام حضرت دوست

مناجات الذاکرین (یادکنندگان خدا) -۳

إِلٰهِي بِكَ هامَتِ الْقُلُوبُ الْوَالِهَةُ، وَعَلَىٰ مَعْرِفَتِكَ جُمِعَتِ الْعُقُولُ الْمُتَبايِنَةُ؛ فَلَاٰ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ إِلّا بِذِكْرَاكَ، وَلَا تَسْكُنُ النُّفُوسُ إِلّا عِنْدَ رُؤْياكَ، أَنْتَ الْمُسَبَّحُ فِى كُلِّ مَكَانٍ، وَالْمَعْبُودُ فِى كُلِّ زَمَانٍ، وَالْمَوْجُودُ فِى كُلِّ أَوَانٍ، وَالْمَدْعُوُّ بِكُلِّ لِسَانٍ، وَالْمُعَظَّمُ فِى كُلِّ جَنانٍ، وَ أَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيْرِ ذِكْرِكَ، وَمِنْ كُلِّ رَاحَةٍ بِغَيْرِ أُنْسِكَ وَمِنْ كُلِّ سُرُورٍ بِغَيْرِ قُرْبِكَ، وَمِنْ كُلِّ شُغْلٍ بِغَيْرِ طَاعَتِكَ 

معبودم، دل‌های عاشق، شیفته تو هستند و خردهای جدای از هم، بر معرفتت گرد آمده‌اند؛ بدین خاطر دل‌ها آرام نگیرند جز به یاد تو و جان‌ها جز به هنگام مشاهده‌ات راحتی نیابند، تو تنزیه‌شده‌ای در هرجا و تو را پرستیده‌اند در هر زمان و در هموارۀ روزگار بوده‌ای و به هر زبان خوانده شده‌ای و در هر دلی بزرگداشت شده‌ای و از هر لذّتی به جز ذکر تو و از هر آسایشی جز همدمی با تو و از هر شادمانی به غیر قرب تو و از هر شغلی جز طاعت تو پوزش می‌جویم.

امام زین العابدین (ع)

شرح :

امام معصوم که از جانب خدا مامور هدایت بشریت می باشد برای تربیت انسانها  روشی را اتخاذ می نماید که با ساختار فکری و قوای روحی و همچنین نیازهای فطری او منطبق بوده ، در وجود طالبین هدایت شوق و رغبت به مناجات با خدا ایجاد کند و در وجود ایشان توانایی لازم برای تحمل سختیهای طریق الی الله را ایجاد نماید.
مواردی که عامل برانگیزنده ی شوق در سالک می باشند ، به طور مختصر بدین شرح است :

۱- ذات انسان طالب ارتباط با خداست و از راز و نیاز با پروردگار احساس لذت می نماید زیرا جنس او از نفخه ی الهی بوده و با اتصال به خدا به سرمنزل مقصود رسیده ، آرامش می بابد.

۲- مناجات با خدا منحصر به نسل حاضر نبوده بلکه از بدو خلقت انسان وجود داشته و عامل رشد و پرورش همچنین امنیت خاطر او در لحظات بحرانی بوده است. بنابراین برقراری ارتباط با خدا امری عادی است و مومن به راحتی پذیرای آن می گردد.

۳- نیاز به مناجات با خدا مختص دوران جوانی یا پیری نمی باشد بلکه از کودکی یا نوجوانی نیز می تواند عامل هدایت و آرام فرد از حوادث خطرناک زندگی باشد ، به همین علت از هر زمانی که شخص موفق به درک این ضرورت می شود ، به خاطر فرصت های از دست رفته دچار حسرت و اندوه شده و از درگاه خالق عذرخواهی می کند.

موفق باشید. پورهادی