بنام حضرت دوست 

مناجات التائبین (توبه کنندگان) -۵

إِلٰهِى بِقُدْرَتِكَ عَلَىَّ تُبْ عَلَىَّ، وَبِحِلْمِكَ عَنِّى اعْفُ عَنِّى، وَبِعِلْمِكَ بِى ارْفَقْ بِى . إِلٰهِى أَنْتَ الَّذِى فَتَحْتَ لِعِبادِكَ بَاباً إِلىٰ عَفْوِكَ سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ، فَقُلْتَ: ﴿تُوبُوا إِلَى اللّٰهِ تَوْبَةً نَصُوحاً﴾؛ فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبابِ بَعْدَ فَتْحِهِ ؟ إِلٰهِى إِنْ كانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ 
خدایا با توانایی‌ات بر من، توبه‌ام را بپذیر و با بردباری‌ات نسبت به من، از من بگذر و با آگاهی‌ات از حال من، با من مدارا کن، معبودم، تویی که به روی بندگانت دری به‌سوی بخششت گشودی و آن را توبه نامیدی و خود فرمودی: «ای مؤمنان! به پیشگاه خداوند توبه کنید، توبه‌ای خالص!»؛ پس عذر کسی که از ورود به این در پس از گشوده شدنش غفلت ورزد چه می‌تواند باشد؟ معبودم، اگر نافرمانی و گناه از بنده‌ات زشت است، پس گذشت از جانب تو زیباست

امام زین العابدین (ع)

شرح :
امام سجاد(ع)  برای ایجاد شوق در قلب بنده برای انجام توبه و نجات یافتن صفات سراسر امید و رحمت خداوند را بیان می فرمایند که به طور خلاصه تقدیم می گردد :
۱- اساسا چیزی بنام گناه کوچک و بزرگ ندارد زیرا بیانگر بی توجهی بنده ای ناچیز نسبت به خدای عزوجل است ولیکن نسبت به میزان خسارتی که در اثر گناه  به بندگان وارد می شود ، آن را بزرگ و کوچک می خوانند تا بنده ی گنه کار خود را برای طی مراحل جبرانی و سختی های مربوطه آماده نماید.
۲- امام  توانایی نامحدود خدا را مطرح فرموده تا بنده را در جبران خسارات گناه امیدوار و مصمم نموده بر ایمان او نسبت به پروردگار و توسل هر بیشتر و بهتر بیفزاید.
۳- حضرت سجاد(ع) پرهیز از غلفت برای انجام توبه را متذکر می گردند تا به فرد گنهکار بفهماند ، این فرصت غنیمت بوده و در صورت فوت وقت راه دیگری برای جبران و نجات وجود نخواهد داشت.
۴- زیبا بودن گذشت پروردگار در مقابل زشتی گناه بنده بیانگر رحمت بی منتهای خداست که شوق به توبه و امید نجات را در دل بنده ایجاد نموده او را در تحمل رنج و سختی مراحل توبه ثابت قدم می دارد.

موفق باشید.  پورهادی