بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم

ص ۚ وَالْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ(۱)
صاد، سوگند به قرآن که مشتمل بر ذکر است. 
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ ﴿٢﴾
بلکه کافران در تکبّر و دشمنی‌‌‌اند. 

سوره ص - آیات (۱ و ۲)

شرح :

با توجه به قرائن موجود در روایات و سایر آیات قرآن آنچه به صورت کلی از واژه " ذکر " استنباط می شود مفاهیمی هستند که می توانند یادآور حضور خداوند باشند و معمولا مجموع معارف و علوم دینی را شامل می شوند.

این سوگند خداوند در خصوص ذکر بودن قرآن اولا اطمینان بخشیدن به قلوب مومنان و برای توجه به قرآن همچنین عمل نمودن به معارف آن است. ثانیا تهدیدی برای منکران نزول وحی می باشد که با انکار قرآن نه تنها خود را از هدایت محروم می کنند بلکه سعی در منصرف نمودن قلوب مومنان دارند.

آیه ی بعد در پشتیبانی از ذکر بودن قرآن علت مخالفت منکران را بیان می فرماید که همان تکبر باشد زیرا این رذیله ی اخلاقی پیامدهایی را به دنبال دارد :
۱- فرد متکبر صرفا به برتری خودش توجه داشته که باعث ندیدن مزیت های دیگران و عدم درک حقیقت می شود.
۲- چنین فردی برای مطرح کردن خودش  با هر عاملی که جلوه ای از حقایق برتر داشته باشد دشمنی می کند.

موفق باشید. پورهادی