بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم

فَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ 

پس چون انسان را آسیبی رسد ما را بخواند، سپس هنگامی که از سوی خود نعمتی به او می دهیم، می گوید: فقط آن را بر پایه ی دانش خود یافته ام! بلکه آن نعمت آزمایشی است ولی بیشتر آنان معرفت و آگاهی ندارند. 

سوره زمر - (آیه ۴۹)

شرح :

انسان ضمن داشتن استعداد درک علوم مادی و در راس همه ی علوم معارف الهیه بر مبنای آزمون و خطا حرکت می کند لذا دائما در حال آزمایش بوده و نیازمند راهنمایی آگاه می باشد تا بتوانند دانش چگونه زیستن را آموخته و از بلاهای هلاک کننده در امان بماند.

از جمله خطاهای معمول انسان اکتفا نمودن به دانش اندک خود و غافل شدن از توجه به خداست. خدائی که عالم را با علم بی نهایت خود خلق فرموده است به کلیه خصوصیات ذرات و مخلوقات آگاه بوده و الهام بخش انسان محقق در اکتشافات علمی و تجربی خود خواهد بود.

آسیب هایی که به علت بی اطلاعی انسان از حوادث نهفته در مسیر متوجه او می گردد شخص را به ضعف و ناتوانی خود آگاه نموده ، احساس نیاز به یافتن منبعی غنی و مطمئن در او ایجاد می کند که نهایتا به سرمنشا آن یعنی پروردگار عال خواهد رسید.

موفق باشید. پورهادی