بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم

وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِيضٍ 
و هنگامی که به انسان نعمت عطا می کنیم روی بر می گرداند و از ما دور می شود، و چون آسیبی به او رسد به دعای فراوان و طولانی روی می آورد

سوره فصلت - (آیه ۵۱)

شرح :

انسان موجودی ضعیف اما کمال طلب است که جهت رسیدن به کمال مطلوب نیازمند بهرمندی از نعمتها، برای کسب توانایی جهت پذیرفتن تربیت و نظارت است.
اما لذات دنیایی او را به خود مشغول داشته و با کسب اندک نعمت یا پیشرفت جزئی در زندگی از خدا غافل شده و رسالت خود را فراموش می کند.

این موجود ضعیف به علت عدم ارتباط با مربیان الهی از آموزش و تربیت لازم برخوردار نشده و در برخورد با کمترین مشکل وحشت زده می شود و به خدای خود رجوع کرده می خواهد با دعا کردن ، مشکل خود را حل نماید.

موفق باشید. پورهادی