المَرءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ فَلیَنظُرْ أحَدُکُم مَن یُخالِلُ
آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مراقب باشد که با چه کسى دوستى مىکند
صفحه اصلی
گالری تصاویر
ارتباط با ما
سوالات متداول
تفسیر آیات قرآن
ده جز اول قرآن کریم
جزهای یک تا پنج
جز یک
جز دو
جز سه
جز چهار
جز پنج
جزهای شش تا ده
جز شش
جز هفت
جز هشت
جز نه
جز ده
ده جز دوم قرآن کریم
جزهای یازده تا پانزده
جز یازده
جز دوازده
جز سیزده
جز چهارده
جز پانزده
جزهای شانزده تا بیست
جز شانزده
جز هفده
جز هیجده
جز نوزده
جز بیست
ده جز سوم قرآن کریم
جزهای بیست و یک تا بیست و پنج
جز بیست ویک
جز بیست و دو
جز بیست وسه
جز بیست و چهار
جز بیست وپنج
جزهای بیست و شش تا سی
جز بیست وشش
جز بیست وهفت
جز بیست وهشت
جز بیست ونه
جز سی
تحقیقات و تجربیات
خاطرات دوران دفاع مقدس
تجربیات فنی
تحقیقات تاریخی
تحقیقات ادبی
اصول زندگی
تحقیقات دینی*
شرح ادعیه و زیارات
برگزیده های صحیفه سجادیه
برگزیده هایی از نهج البلاغه
خطبه ها
نامه ها
نصایح
حکمت ها
زیارات
زیارت جامعه کبیره
شرح دعای عهد
زیارت امین الله
عاشورا و عاشوراییان
منطق عاشوراییان
فلسفه عاشورا
پاسخگویی به شبهات
مناجات ها
مناجات خمس عشر
مناجات الشاکین
مناجات الراجین
مناجات الخائفین
مناجات المعتصمین
مناجات المطیعین
مناجات التائبین
مناجات الراغبین
مناجات الشاکرین
مناجات المریدین
مناجات المحبین
مناجات المتوسلین
مناجات المفتقرین
مناجات العارفین
مناجات الذاکرین
مناجات الزاهدین
دعای مکارم الاخلاق (صحیفه سجادیه)
زیارت امیر المومنین(ع)
دعای افتتاح
دعای عرفه
ویدئوها
مداحی ها
مولودی خوانی
شعرخوانی
موسیقی محلی
سیاحتی
علمی
ترانه ها و سرودهای مذهبی
سوره الجاثیه - (آیه ۳۶)
جمعه 7 بهمن 1401
بازدید: 553
سْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم
فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٣٦﴾
نهایتاً همه ستایشها مخصوص خداست که پروردگار آسمان ها و پروردگار زمین و پروردگار جهانیان است
سوره الجاثیه - (آیه ۳۶)
شرح :
الْحَمْدُ :
این واژه برای بیان حد اعلای نیکی به کار گرفته
می شود تا آنجا که قابلیت ستایش پیدا کند.
وجودی که دارای چنین خصوصیاتی باشد فقط ذات خدای متعال است و غیر خدا هرچه باشد ، مرتبه ای از خوبی را داراست که برتر او ، موجود بوده و یا قابل تصور است.
لذا به اعتقاد قریب به اتفاق مفسرین این واژه فقط به خداوند اختصاص دارد.
رَبِّ :
نام دیگر خداست که در جایگاه خدایی ، تدبیر و اراده ی پرورش مخلوق را می نماید.
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ :
پرودرگار آسمان و زمین بودن بیانگر حرکت داشتن مجموعه ی مخلوقات موجود در آسمان و زمین تحت تربیت خدا و در جهت هدفی از پیش تعیین شده است که توسط خالق آنها صورت می پذیرد.
رَبِّ الْعَالَمِينَ :
موضوع پرورش ، مختص به این دنیا نبوده بلکه شامل عالم آخرت نیز می گردد.
با توجه به اینکه اراده ی خداوند توام با اجرا می باشد ،
بنابراین می توان نتیجه گرفت که خداوند ، تغییر پذیری را به عنوان یک استعداد برای فراهم نمودن زمینه ی تربیت در عالم خلقت قرار داده تا آنرا در جهت هدف مورد نظر خود هدایت نماید.
بدین ترتیب آیه ی شریفه علت اختصاص داشتن واژه "الْحَمْدُ" را بیان می فرماید که تربیت کننده ای نیکو در اعلی مرتبه می باشد و این همه عالم را با هدف هدایت به عالی ترین حد ممکن خلق فرموده است که این امر ستایش او را موجب نموده ، ایجاب می نماید تمام مخلوقات فقط او را مورد ستایش قرار دهند.
موفق باشید.
پورهادی
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
نمایش مشخصات من