بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم

الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِنْ تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِنْ فُطُورٍ ﴿٣﴾
آنکه هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید. در آفرینش رحمان، خلل و نابسامانی و ناهمگونی نمی بینی، پس بار دیگر بنگر آیا هیچ خلل و نابسامانی و ناهمگونی می بینی؟ (۳)

ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ ﴿٤﴾
سپس بار دیگر بنگر تا دیده ات در حالی که خسته و کم سو شده و درمانده گشته است، به سویت باز گردد. (۴)

سوره ملک - (آیات ۳و۴)

شرح :

رحمان نام خداست در جایگاه بخشندگی عمومی که به همه ی کائنات ، از جمادات و گیاه تا حیوان و انسان ، اعم از مومن و کافر ، نعمت هستی و فرصت بهرمندی از مواهب الهی را عطا فرموده است.

قرآن منکرین خدا را به این بخشش خداوند توجه داده و به تفکر در نظم آفرینش ، سفارش می فرماید. معمولا محققین در تحقیقات خود جهت جلوگیری از خطا ، اطلاعات حاصل از تحقیق را مورد بررسی مجدد قرار می دهند و در این تجدید بررسی ها ، دقت مضاعف اعمال نموده تا از نتیجه ی مطمئن تری برخودار گردند.

آیه ی بعدی برای ایجاد اطمینان کامل جهت شناخت و پذیرفتن نظم عالم ، نهایت بررسی دقیق را مطرح فرموده تا آنجا که دیگر چشمان فرسوده شده ، طاقت ادامه تحقیق ، نداشته باشند.
و این حالت بیان برای نشان دادن قطعیت صحت ادعای قرآن ، در دعوت به پذیرش یکتایی خالق است.

موفق باشید. پورهادی