بنام خدا

فرازهایی از زیارت جامعه کبیره-۱۰۱

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَهً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
اي پروردگار ما، دلهاي ما را پس از اينكه هدايت نمودي منحرف مكن، و به ما از نزد خود رحمت ببخش، همانا تو بسيار بخشنده اي

شرح :

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا : اي پروردگار ما، دلهاي ما را پس از اينكه هدايت نمودي منحرف مكن
کلمه ی  "رَبَّنَا " ندا دادن پرورگار از باب نیاز به پرورش و تربیت است .

لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا : مومن از خداوند در خواست محفوظ ماندن از تشویش روح و سرگردانی را دارد زیرا ، عالم دائما دستخوش حوادث گوناگون بوده و برای انسان در هر تغییر و احتمال گم کردن راه وجود دارد ، مخصوصا که وسواس های منحرف کننده مزید بر حوادث ، تمایلات او برانگیخته نموده و انواع شبهات را به او القاء می کند.

بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا : انحراف بعد از هدایت نشانه ی بی توجهی بنده به رحمت عنایت شده خدا و تهدیدات اوست که باعث خشم پروردگار و مهر شدن قلب بنده می شود.
اینها هشدارهایی به مومن است تا دچار غفلت نشده و دائما متذکر به نعمت وجود امام در امر هدایت باشد.

وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَهً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ : و به ما از نزد خود رحمت ببخش، همانا تو بسيار بخشنده اي
بدون واسطه از خداوند درخواست رحمت نمودن جهت توجه دادن نفس خویش به حاکمیت خداوند در راس همه ی عوامل است تا در توصیف فضائل ائمه دچار
غلو و اغراق نشده ، ایشان را بنده ی واسطه در بهرمندی از رحمت خدا بدانیم.

موفق باشید. پورهادی