بنام خدا

فرازهایی از زیارت جامعه کبیره-۹۳

إِنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاهُ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي
اگر از خوبي ياد شود، آغاز و ريشه و شاخه و سرچشمه و جايگاه و نهايتش شماييد، پدر و مادر و جانم فداي شما

شرح :

این فراز از زیارت با استناد به تقدم حضور امام در تمام مراحل آفرینش اشاره به اهمیت اطاعت از ایشان در همه   مراحل تکاملی دارد که بدین ترتیب بیان می شود :
۱- آغازگر خوبی بودن که تقدم در آفرینش و درک معنویت ایشان قبل از دیگران است.
۲- ریشه ی خوبی بودن بیانگر اصالت امام است که پایندگی روش ایشان را تضمین می نماید.
۳- شاخه خوبی به معنای گسترش فرهنگ تربیت انسانی از طریق امام است که اجرای سنت پیامبر خواهد بود.
۴- سرچشمه ی خوبی نام گرفتن نشانه اتصال امام به منبع خوبی یعنی فضل و رحمت لایتناهی خداست.
۵-جایگاه خوبی بودن معرف وظیفه امام در شناساندن زیبایی های حقیقی آفرینش است که همان جهان بینی صحیح باشد و شخص دیگری قادر به ایفای این امر نخواهد بود.
۶- نهایت خوبی بودن اشاره به تمام و کمال بودن صفات انسانی در امام است که شایستگی الگو قرار گرفتن برای ایشان است.
اگر این شناخت به شخصیت امام برای کسی ایجاد شده به یقین برسد از هیچگونه فداکاری در لفظ و عمل دریغ نخواهد نمود.

موفق باشید. پورهادی