بنام خدا

فرازهایی از زیارت جامعه کبیره -۵۱

خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَاراً فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِينَ حَتَّي مَنَّ عَلَيْنَا بِكُمْ
خدا شما را نورهايي آفريد و گرداگرد عرش خود قرار داد، تا با آوردنشان به دنيا بر ما منّت نهاد

شرح :
خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَاراً : خدا شما را نورهايي آفريد
علوم الهی با پشتوانه ی قدرت در بیان کلی نور گفته می شود اما هر نور به طور خاص اسمی از اسماءالحسنای الهی می باشد. یعنی در اولین مرحله ی آفرینش ، در عالم معنا ائمه به صورت انوار الهیه در محضر پروردگار ، خلق و حضور یافتند.

فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِينَ : و گرداگرد عرش خود قرار داد
معنای تحت الفظی کلمه عرش ، محل استقرار صاحب قدرت است که در بیان عمومی به تخت سلطنت شناخته شده است. با توجه به لامکان بودن خداوند ، از قرائن موجود در آیات قرآن و روایات اینگونه استنباط می شود که عرش ، مرحله ی صدور فرمان خداوند برای اجرای مقدرات تعیین شده در لوح محفوظ است.
زیرا اجرای مقدرات نیاز به اعمال اراده الهی بوده که توام با قدرت می باشد. منظور از گرداگرد عرش قرار گرفتن احاطه یافتن وجود ائمه به مقدرات عالم ، به اذن خداوند است.

حَتَّي مَنَّ عَلَيْنَا بِكُمْ : تا با آوردنشان به دنيا بر ما منّت نهاد
علت اینکه سالها بعد از خلقت انسان اولیه ائمه به عالم دنیای مادی وارد شدند ، ایجاد آمادگی در بشریت برای رسیدن به مرحله ای از رشد بود تا بتواند پذیرای وجود حضرات باشد. منت نهادن خداوند برای توجه دادن به اهمیت وجود ائمه در هدایت انسان است که بیان کننده ی پشتیبانی خاص خداوند از ایشان نیز هست.

موفق باشید. پورهادی