فرازهایی از زیارت جامعه کبیره ۱- ۲۶
           
          
           
                        
                
                        شنبه 10 اردیبهشت 1401 
                         
                        
                     
                        بازدید: 1078
    
                       
               
                     
                     
        
         
                         
        
        
             بنام خدا
فرازهایی از زیارت جامعه کبیره ۱- ۲۶
وَ حَفَظَهً لِسِرِّهِ وَ خَزَنَهً لِعِلْمِهِ وَ مُسْتَوْدَعاً لِحِكْمَتِهِ وَ تَرَاجِمَهً لِوَحْيِهِ وَ أَرْكَاناً لِتَوْحِيدِهِ 
و نگهباناني براي رازش و خزانه داراني براي دانشش و امانت داران حكمتش و مفسّران وحيش و پايه هاي يگانه پرستي اش
 شرح :
حَفَظَهً لِسِرِّهِ : نگهبانانی برای رازش
نگهبان را برای جلوگیری ار ورود اغیار می گمارند. خداوند راز خود برای بندگان خاص نگاه داشته و هر کسی از آن مطلع نخواهد شد. امام به عنوان نگهبان راز خدا انتخاب شده و موظف به تربیت بندگان تا رسیدن به مرحله درک و پذیرش راز خداست. بنابراین ورود به حریم الهی با اذن امام صورت خواهد گرفت .
به عبارتی راز خداوند از طریق امام به اطلاع بندگان تربیت شده رسانده می شود.
خَزَنَهً لِعِلْمِه : خزانه داراني براي دانشش
به محل نگهداری گنجیه های گرانقدر خزانه گفته می شود. گنجینه به کسی سپرده می شود که در پاکی امتحان شده و ضمن نداشتن طمع کاملا مطیع صاحب گنج 
 بوده و به هر مقداری که مالک تشخیص دهد آن را در اختیار سایرین قرار دهد.
خداوند علم خلقت و تدبیر آنرا که بزرگترین گنجیه عالم خلقت است در اختیار امام و جانشین پیامبر قرار داده تا با اجازه ی خدا به هر انسانی که مراحل رشد را سپری نموده و آماده ی دریافت رسالت بندگی خدا شده اعطا نماید، یعنی اولا شرط دریافت علم خداوند اطاعت پرورگار است و ثانیا علم الهی  از طریق امام تعیین شده از طرف جانشین او به سایر بندگان آموزش داده خواهد شد.
موفق باشید. پورهادی