بنام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٦﴾
خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ﴿۷﴾
بی تردید برای کسانی که [به خدا و آیاتش] کافرند مساوی است چه [از عذاب] بیمشان دهی یا بیمشان ندهی، ایمان نمی آورند. (۶)
خدا بر دلها و گوشهاي آنان مهر نهاده و بر چشمهاي آنها پرده افكنده شده و عذاب بزرگي در انتظار آنها است. (۷)

قرآن مجید (سوره بقره- آیات ۶و۷)

شرح :

همچنان که در هر غذایی طعم و خواصی وجود داشته که برای مصرف کننده تاثیر خود را می گذارد _ مانند شوری نمک یا شیرینی عسل _ در افکار و اعمال نیز خواصی وجود دارد که برای انجام دهنده ی آن تاثیر گذار است.

کفر ورزیدن یعنی  پس از مشاهده ی علائم و دلائل حقیقتی آنها را پوشاندن و انکار نمودن.
تاثیر ذاتی این عمل بسته شدن راه ادراک  حقیقت خواهد بود. زیرا کسی که اصل موضوعی را انکار نمود ، در واقع آنرا از ذهن خود حذف نموده ، دیگر آن موضوع در خزانه ی فکر شخص وجود ندارد تا ذهن او بتواند بدان پرداخته و به درک آن واصل گردد.

لذا ختم نمودن دلهای کافران به معنی بسته شدن راه ادراک ایشان به معارف الهی و در واقع نتیجه ی طبیعی انکار وجود خدا از طرف کافر است.
زیرا وقتی ایشان خدا را منکر شدند یعنی آنرا از ذهن و قلب خود حذف کردند ، بنابراین دیگر نه چشمشان بینای آیات خواهد بود و نه گوششان شنوای کلام خدا ، زیرا چشم و گوش دریافت های خود را به ذهن و قلب ارائه داده و قلب با منطبق نمودن آنها بر داشته های خود ، قوه ی ادراک را فعال و نتیجه ی حاصله را که همان ادراک باشد آشکار می سازد.

لذا ذهن و قلب کافر به علت حذف نمودن خدا امکان پردازش یافته های چشم و گوش از آیات الهی را نداشته ، آنرا نمی پذیرد مثل اینکه اصلا چیزی دیده یا شنیده نشده باشد.
این عدم درک قلب از دیده ها و شنیده ها بسته شدن گوش و چشم و در نتیجه ، بسته شدن قلب را بدنبال خواهد داشت که قرآن به آن ختم کردن یا مهر زدن قلوب می گوید.
با توجه به اینکه این تحولات بر اساس قانون تکوینی وضع شده از طرف خدا صورت می گیرد در آیه ی شریفه عمل مهر شدن قلب  به خداوند نسبت داده شده است. وگرنه خداوند انسان را برای درک هدایت خلق فرموده و بستن راه ادراک او ،در واقع نقض غرض بوده که کاری بیهوده است و خداوند از انجام کار بیهوده منزه است و در علوم عقلی نیز به چنین مفهومی ، محال عقلی گفته می شود یعنی ذاتا امکان پذیر نیست.

موفق باشید. پورهادی