المَرءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ فَلیَنظُرْ أحَدُکُم مَن یُخالِلُ
آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مراقب باشد که با چه کسى دوستى مى‌کند

نهج البلاغه--خطبه ۱۹۱
    
بازدید: 1166
    

بنام خدا


 پناهگاه های دنیا انسان را تسلیم مرگ می کند و از خانه های خود بیرون می راند و چاره اندیشی های آن ناتوان کننده است.
آنچه از دست رفت، گذشت و آنچه سپری شد، رفت و جهان چنان که می خواست، به پایان رسید.

نهج البلاغه--خطبه ۱۹۱


شرح:


در قسمت اول خطبه، امام علی(ع) با زبان کنایه به حاکمان می فرمایند که اگر بنای حکومت را بر خدمت گذاشته باشند ، دیگر جای ترسی نخواهد ماند تا برای ایجاد امنیت، نیاز به احداث سازه های امنیتی داشته باشند بلکه هیچگونه اقدام امنیتی ، موثر نخواهد بود.

در قسمت دوم حضرت اشاره به این امر قطعی در مقدرات را دارند که آنچه در پیش دارید ، نتیجه عملکرد گذشته خودتان است و راه فراری ندارید.

برای نجات چه باید کرد؟
۱-ابتدا بایستی متواضعانه با پذیرش و اعتراف به اشتباه خویش متحمل جبران خسارت شد.
۲-سپس با ایجاد تفکر و روش صحیح ، برای آینده
برنامه ریزی نمود.

موفق باشید. پورهادی



  نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.