یا لطیف

شرح فراز بیستم از زیارت امین الله

أَنْتَ إلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ اغْفِرْ لأَِوْلِيَائِنَا وَ كُفَّ عَنَّا أَعْدَائَنَا وَ اشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا
تو معبود و آقا و مولاي مني، دوستانمان را بيامرز، دشمنانمان را از ما بازدار، و از آزار ما غافلشان گردان.

شرح :

پس از پذیرفت ضرورت سرپرستی خداوند در حرکت به سمت جهان ابدی شمه ای از خصوصیات این مولا همراه با انتظارات دعا کننده بیان می شود.
أَنْتَ إلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ : تو معبود و آقا و مولاي مني
إلَهِي : محبت نیرویی فطری در ذات انسان است که با معطوف شدن به هر موضوعی ، شوق رسیدن به آنرا در دل پرورانده سختی ها را قابل تحمل می سازد.
پذیرفتن "اله" برای برانگیختن این نیروی عظیم و مفید ، یک ضرورت است که معبود قرار گرفته و محبت را به خود معطوف می دارد ، همچنین ضمن رساندن این موهبت الهی به نهایت شوق ضامن بقا و هدایت و حفظ او از هدر رفتن است.
سَيِّدِي : آقای من  این "اله" فقط برای اظهار شوق نیست بلکه عامل عزت دهنده به نفس انسان است و با پذیرفتن آقایی او ، خود را از ذلت و اسارت دیگران آزاد می سازیم.
مَوْلاَيَ : وقتی"اله" شوق حرکت برای زیستن را در ما برانگیخت "سیدی" به این زندگی عزت و وقار می بخشد. برای تضمین این مواهب نیاز به "مولا" داریم تا سرپرستی ما را ، در به سلامت رسیدن به مقصد به عهده بگیرد.

اغْفِرْ لأَِوْلِيَائِنَا وَ كُفَّ عَنَّا أَعْدَائَنَا وَ اشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا : دوستانمان را بيامرز، دشمنانمان را از ما بازدار، و از آزار ما غافلشان گردان
چون انسان موجودی اجتماعی است که با کمک دوستان و تحت حمایت خداوند بر دشمنان غلبه کرده به اهداف فردی و جمعی واصل می گردد لذا جهت اظهار وفاداری و ادای حق رفاقت ، برای ایشان از پروردگار درخواست آمرزش و امنیت می نماید.

موفق باشید. پورهادی