بنام خدا

فراز شانزدهم از دعای ۴۹ _ دفع مکر دشمن

بار خدایا ، من به وسیله ی منزلت بلند پایه محمدی و ولایت روشن علوی به تو تقرب می جویم و به واسطه ط آن دو بزرگوار به درگاهت رو می کنم که مرا از شر فلان و فلان پناه دهی همانا این پناهدهی در کنار تواناییت تو را به تنگنا نمی اندازد و در جنب قدرتت تو را دچار رنج و زحمت نمی کند و تو بر هر کاری توانایی. 

شرح :

امام زین العابدین (ع) رجوع به پروردگار را ، به طور ضمنی مشروط به رعایت مراتب و درک معارفی بدین شرح می فرمایند:

الف)  پذیرفتن رسالت پیامبر اکرم (ص)  که به تبع آن ، کتاب آسمانی قرآن همراه با رهنمودهای ایشان را شامل می شود.

ب)  وجود امام علی (ع) را ارکان لاینفک رسالت پیامبر ذکر نموده و هر دو وجود مقدس را در یک مقام  نزد خداوند مطرح ، سپس حضرات را واسطه در استجابت دعا قرار می دهند.

ج)  در معرفی علت پناه بردن به خدا محدودیت قائل نشده  و هر عامل تاثیرگذاری را ، هر چند برای انسان ناشناخته مانده باشد ، مشمول درخواست قرار داده و بدین ترتیب باب تحقیق را مفتوح نموده ، مومن را برای شناخت خطرات و دسیسه های جدید دشمن ، همیشه بیدار نگه می دارند.

د)  با ذکر توانگری خداوند ، امید به موفقیت را در دل مومن تقویت نموده تا در برابر توطئه های پی در پی و همه جانبه ی دشمن ، احساس ضعف نکند.

موفق باشید. پورهادی