بنام خدا

فراز دوازدهم از دعای ۴۹ _ دفع مکر دشمن

آنچه را به سوی من نشانه رفته بود بر خودش برگردانیدی و او را از عرصه گاه جنگ بر ضد من بازگردانیدی، در حالی که خشمش بهبودی نیافت و کینه اش فرو ننشسته ، او را بازگرداندی و....
در حالی که سپاهیانش آنچه به او وعده داده بودند ، تخلف ورزیدند و ...دامهای شکارش را برایم بر پا نمود و....چشم به راه بودنش برای بدست آوردن فرصت و.... ای خدای من پربرکت و بلند مرتبه ای ،هنگامی که فساد باطن وزشتی آنچه را در دل و اندیشه داشت دیدی ... او را با مغز در گودالی که برای شکار کنده بود ،انداختی ... و اگر رحمت و مهربانی تو نبود ، نزدیک بود آنچه بر سر او آمد ، بر سر من آید.

شرح :

خداوند برای روشن نگه داشتن نور هدایت در دل بندگان ، مکرر می فرماید که ابزار و امکانات در امور دنیا صرفا یک مقدمه هستند و آنچه موثر است ، خواست پروردگار است.

امام سجاد (ع) به ترتیب  علائم یاری خداوند در حمایت از مومنین را با تغییر دادن نتایج تلاش های دشمن به نفع بندگان مومن ، بیان می فرمایند :

۱- نشانه گیری سلاح که همان طراحی حملات نظامی است که  با ایجاد تفرقه و اختلاف در قلب دشمن ، تبدیل به نزاع داخلی شده  و علیه خودشان به کار گرفته می شوند.
۲- انصراف دشمن از حمله  در حالی که خشم او برطرف نشده ، بیانگر ناکام ماندن او در اثر اضمحلال فرهنگی و تشویش خاطر یا آشفتگی روانی و انهدام نظام تشکیلاتی اوست.
۳- دام شکار ، همان نقشه های طراحی  شده هستند که به تدبیر پروردگار نقش برآب می شوند.

با تغییر شرایط ایجاد شده و برهم خوردن برنامه ها ، نیروها متفرق می شوند و زمان از دست می رود و اینها همه به منزله ی انهدام ساختار و تشکیلات دشمن است که امام آنرا به نگونسار شدن  درون گودال ، تعبیر می فرمایند.

به عقیده ی امام سجاد(ع) همه ی این فتوحات ، در نتیجه ی اعتقاد راسخ بنده و به منزه بودن خداوند و برتر دانستن ذات اقدس الهی  حاصل می گردد.
نهایتا  رسوخ این اعتقاد در قلب بنده ی مومن ، نشانه ی مشمول رحمت پرورگار قرار گرفتن و اثبات مهربانی خداوند بر مومنین است و اگر نبود تعلق مهر پرورگار در رجوع (توبه) بندگان به خدا ، هر آینه دشمن با نقشه های خود ، به عنوان بلایی بر جامعه ی مومنین فرود می آمد.

موفق باشید. پورهادی