بنام خدا

خدایا مرا با بخشش خود بپذیر و با عدل خویش با من رفتار مکن.

نهج البلاغه---خطبه۲۲۷

شرح:

در جهان بیکران آفرینش هر وجودی از ذره تا اجرام آسمانی برای هدفی معین خلق شده که در علم خداوند
(لوح محفوظ)ثبت است.
انسان نسبت به امکاناتی که دست خلقت در اختیار او
نهاده ،وظایفی دارد که می بایست در حد توان و در موعد  معین به انجام رساند.
از آنجا که ادای این مهم برای موجود ضعیفی که خود در حال تکامل است امری دشوار بلکه ناممکن است،
امیرمومنان از خداوند درخواست چشم پوشی از محاسبات وظایف و برخورد از باب احسان می فرمایند.

موفق باشید. پورهادی