بنام خدا

فراز اول از دعای ۲۹_ تنگ شدن روزی

بار خدایا تو ما را در روزی هایمان به بد گمانی و در مدت عمرهایمان به آرزوی دراز آزمایش نموده ای تا اینکه روزی های تو را از روزی خواران طلب کردیم و به سبب آرزوهایمان در عمرهای آنان که عمر دراز نمودند طمع نمودیم.

شرح :

انسان برای درک و نیل به کمال نیازمند تامین حداقل نیازهای اولیه ی زندگی ، در یک بازه ی زمانی معین بنام عمر می باشد.اما همین مقدار نیز مشکلات خاص خود را داشته به طوری که ممکن است برای مدت زمانی نامعلوم مجبور به تحمل تنگناهای مختلفی شود و در اثر وقوع حادثه ای مرگ او را دریافته از مواهب زندگی محروم شود.

قرآن کریم این تنگناهای ناخواسته را آزمایشی برای سنجش ایمان می داند و آن را برای ایجاد مفهوم توکل ضروری دانسته لذا برای تحمل آن از انسان دعوت به صبر می نماید.
به طور معمول در این دوره حالات مختلفی بر انسان مستولی شده و انواع ایده ، همراه با رویاهای آمیخته با خیال در ذهن او ایجاد می شود ، آنچنان که ممکن است در برخی اصول فکری و اعتقادی خود دچار تردید شده و اقدام به تامین نیاز خود از راههای غیرمعقول و نامشروع نماید.

لازم به ذکر است که مشکلات به طور طبیعی در مسیر زندگی همه وجود دارند و با خروج ازمسیر بندگی برطرف نمی شوند ، بلکه مومنین با توکل بر خدا استقامت ورزیده ، سرانجام سربلند میدان می شوند و افراد بی ایمان آسیب پذیرتر و عموما شکست خورده خواهند بود.

 مرگ و زندگی ، مقوله ای پیچیده و آمیخته به اسرار الهیست که هنوز بر بشر کشف نشده و قرآن بطور سربسته به این مضمون می فرماید میزان عمر را ملاک خوشبختی قرار ندهید بلکه نحوه ی مصرف و کیفیت آن را مد نظر داشته باشید.
چه بسیار عمرهای طولانی که بیهوده گذشته و یا در راه ظلم و فساد ، تباه شده اند و بلعکس عمرهایی کوتاه ، اما مفید که صاحبان آن با عزت زیسته و سپس نام نیک و جاودان از خود بجا گذاشته اند.

موفق باشید. پورهادی